dag 20: let's start the adventure

Buenos días! 07.00 uur, het is eigenlijk nog heel stil op straat maar toch hoor ik Cuba ontwaken. Ook ik ga in de benen want om 08.00 uur word ik verwacht aan de ontbijttafel. Het ontbijt is boven in de casa van de mensen waar ik verblijf. Het pand bestaat uit meerdere kamertjes. Drie daarvan worden verhuurd en één is voor henzelf. De Cubaanse stijl is hierin terug te zien. Prima ruimtes, waar her en der de verf van de muur bladdert. Luiken voor de ramen en vanaf het balkon uitzicht op de smalle straat van het oude Havana.

De dame is al druk bezig met het klaarmaken van het ontbijt en de ontbijttafel is gedekt voor drie personen. Wat betekent dat ik dus niet alleen ben. Gisterenavond is er een Nederlands stel aangekomen vanuit Nederland en we ontbijten met elkaar. Wat gezellig! Direct zijn we lekker aan het kletsen. Deze mensen hebben beiden volwassen kinderen uiteenlopend van 18 tot 30 jaar. Ze komen uit Almere en ook zij hebben de reis geboekt via MiCuba. Leuk! We zullen elkaar nog wel vaker tegenkomen, aangezien we ongeveer net zo lang in Cuba blijven en sowieso starten met 3 nachten in Havana. Toevallig hebben we allebei om 09.00 uur de stadswandeling met een gids die ons op komt halen. Erg leuk. Met zijn vieren banjeren we de straten van Havana door en komen we van alles tegen. Prachtige gebouwen met allemaal een eigen geschiedenis. Veel renovaties en overal is de kunst van het land te zien. Cuba is ook het land van de muziek. Nu ik dit type, hoor ik vanaf de straat ook veel muziek komen. Maar eigenlijk hoor je overal waar je loopt de muziek om je oren. Op elk terras is bijna wel een bandje aan het spelen, straatmuzikanten zie je overal en niet te vergeten de sigaren! Die zijn niet te missen. De één nog groter dan de ander.

De stadswandeling was ontzettend interessant. Wát een historie kent deze stad zeg! Ongelooflijk. De gevangenis, diverse forten, kerken, musea, pleinen… bizar. De één nog mooier op zijn manier dan de ander. Vooral heel divers. Ik heb geprobeerd om alles te onthouden, maar nu raakt alle informatie even door elkaar! Vanavond ga ik met de andere Nederlanders lekker eten bij een restaurantje hier in de straat, wat goed aangeschreven staat. Je ziet overal wel restaurantjes, maar het wordt afgeraden daar te gaan eten. Het eten schijnt over het algemeen heel vies te zijn.

Onderwijs is hier gratis, dat is wel erg bijzonder. De jeugd nu heeft geen zin om naar school te gaan, maar degenen die hier wel naar school zijn geweest kunnen een tweede baan erbij nemen. Eigenlijk werkt iedereen voor de staat en heeft iedereen hier een tweede baan, om rond te kunnen komen. De kinderen gaan zeven jaar naar de basisschool, dan naar de middelbare school voor drie jaar, naar pre-university voor drie jaar en daarna kun je hier ook nog naar de universiteit. Dit alles is gratis. Nou ja, de eerste twee jaar dat je aan het werk gaat is je salaris een stuk minder. Je betaalt dan eigenlijk de opleiding weer terug aan de staat.

De mensen hier zijn heel vriendelijk. Op straat is het druk, maar druk met toeristen en mensen die lekker rond hangen. Of ze werkloos zullen zijn… geen idee! In elk geval kom je met een klein beetje handen en voetenwerk een heel eind. Lang niet iedereen kent hier namelijk Engels. Spaans is écht de taal van het land. Wat logisch is, als je de geschiedenis van Cuba in duikt.

Na alle informatie tijdens de stadswandeling ben ik even terug gegaan naar mijn casa, waar ik alles even bij kan typen en ik de foto’s rustig terug kan kijken. Het is nu op het warmste van de dag en de warmte hier is heel anders dan in Curaçao. Het is hier veel benauwder en er staat veel minder wind. De gevoelstemperatuur is dus veel hoger. Dat geeft niet, maar ik duik eventjes de airco in.
Rond een uur of vier vond ik het wel weer tijd om wat te gaan ondernemen. Dus, slippertjes aan en weer de straat op. Dit keer alleen. Tot nu toe is dit nog niet gebeurd en ik  vind het leuk om dingen te gaan bekijken. Heel vastberaden loop ik de drukke straat op, waar aan alle kanten spulletjes verkocht worden. Grote karren met fruit, veel kunst en vooral toch veel souvenirs. Mensen roepen naar elkaar, restaurant eigenaren springen van hun stoel om je naar binnen te kletsen en bovenal hoorde ik van één kant luide muziek komen. De straat waar ik in loop wordt steeds rustiger en meer verlaten. Dus, tijd om rechtsaf te slaan richting de harde stemmen en luide muziek. Jeetje wat een herrie komt er overal vandaan zeg! Taxi chauffeurs vragen of ik een taxi nodig heb, jongens van het winkeltje vragen of ik spullen wil kopen en tussendoor hoor je veel andere geluiden. Wat ben ik blij met m’n bruine haren! Ik zie meiden lopen met blond haar waar veel naar gefloten wordt, maar ook met bruin haar kom je hier niet onderuit. Het is dus duidelijk dat ik een échte toerist ben. Al had ik niet anders verwacht. Echt rustig kun je in dit deel niet wandelen. Ik ben maar een beetje dezelfde route gaan volgen als vanmorgen met de gids. Dan weet ik in elk geval zeker welke kant ik op moet. Door het ‘Parque Central’, waar diverse grote hotels aan liggen, ga ik naar Paseo Del Prado waar acht leeuwen het brede pad bewaken. Deze leeuwen zijn omgesmolten van kanonnen. De kanonnen zie je trouwens overal en nergens. Het zijn de Amsterdammertjes van Cuba, althans…zo heb ik het genoemd. Overal op de straten en pleinen zie je deze kanonnen in de grond staan en kogels versieren de straten. Het klinkt wel wat heftiger dan het lijkt, want het past prachtig in de straten van Cuba. Uiteindelijk ben ik een hotel in gestapt. De hotels hier die er zijn, zijn al musea op zich. Hotel Sevillia. Een prachtig pand en een gezellige patio. Ook hier was weer muziek te horen en heb ik heerlijk even wat gedronken. Ik heb geprobeerd om wat liedjes op te nemen, zodat jullie ook mee kunnen genieten van al deze muziek.

Daarna was het eigenlijk al wel weer tijd om te eten. Ik begon al trek te krijgen. En als ik eenmaal trek heb… dan ga ik natuurlijk rechtstreeks naar het eten!
Uiteten kan wel, maar dan moet je dus goed opletten waar… op aanraden van de dame van deze casa zijn wij verderop gaan eten in hetzelfde straatje als de casa. O reilly. Dus, blik op oneindig en naar de afgesproken plek. Op de deur zat een sticker van Trip Advisor dus nieuwsgierig gaan we naar binnen… Aan de sfeer ligt het in elk geval niet! Een tjolkvol eettentje waar het geluid van de cocktailshakers boven het geklets uit komt. Het geklets van alle mensen om ons heen komt nog eens boven de muziek uit en ondertussen willen wij leuk kletsen over de eerste avonturen van vandaag. Dat ging wel heel goed. Ik heb lekker een pasta gegeten met groentes. Het leek wel wortel wat erin zat. Echt wel heel lekker! Het was een klein eetcafétje waar het echt letterlijk passen en meten was. Er stonden 4 tafeltjes, 2 tafeltjes voor 4 personen en een tafeltje voor 2 personen. Dan nog een laatste hoge tafel en de bar vulde de ruimte verder af. Passen en meten was zo, dat je met de stoelleuningen tegen elkaar zat. Zo vol! Typisch Cubaans, denk ik? Grote glazen met drinken kwamen voorbij en de meest mooie creaties werden gemaakt van de cocktails. Heel gaaf!
Een leuke avond dus! En bij het gedag zeggen kregen we zélfs nog een cadeautje! Een schattige, oranje gladiool! Naaa dát is leuk!

Ik duik weer mijn bedje in… terugkijkend naar een hele leuke dag vol nieuwe indrukken en informatie! Morgen, woensdag dus ga ik met de hop on hop off bus op pad. Want tja, als ik dan toch al een échte toerist ben… hoort die er ook bij! ’s Middags heb ik weer met Anouk afgesproken en gaan we verder de boel samen verkennen. Helemaal leuk!
Buenas noches!