dag 32: van het ene uiterste naar het andere uiterste

Buenos dias! Het ontbijt staat weer voor ons klaar. Eigenlijk mogen we niet klagen, maar toch verlang ik naar weer een écht lekker broodje. Het brood hier is zó droog. Elke ochtend is het ontbijt hetzelfde. Dat is natuurlijk ook logisch, aangezien ze het hier moeten doen met wat ze hebben. Het ontbijt is fruit, brood, sap, koffie, melk en ei. Heel veel ei! Sowieso blijft het eten hier best wel een uitdaging. Alhoewel er goede maaltijden te vinden zijn, is dit een hele zoektocht. Het is óf heel lekker, óf niet te eten. En helaas is het vaak het laatste. Witte rijst, wat blaadjes sla en vaak bonen en kip. Of garnalen natuurlijk. Maar dan wel met een enorme scheut tomatensaus. Heel Cuba heeft vrijwel dezelfde menukaart.
Ik verlang écht naar een bord spinazie of boerenkool. Én een goed stuk vlees. Want het vlees hier kun je beter laten liggen, als je ziet hoe het verkocht wordt. Ach, de zoektocht is ook wel weer een leuke uitdaging elke dag.

Vandaag gaan we Santiago de Cuba ontdekken. We hebben één dag te besteden in deze stad. Van tevoren hebben we meerdere Cubanen gesproken over deze stad en allemaal zeiden ze hetzelfde. “Het is een prachtige stad, maar de mensen zijn écht niet leuk”. Het scheen zelfs nog erger te zijn dan in Havana. Dat gaan we maar eens zien… het schijnt ook dat ze drie vragen stellen aan iedereen die voorbij loopt:
1. Waar kom je vandaan?
2. Hou je van dansen?
3. Heb je een vriend?
De Cubanen willen zó graag het eiland verlaten…dat trouwen met iemand uit een ander land toch wel de snelste en makkelijkste optie is.

Als eerste gaan wij naar een cementario. Hier liggen belangrijke vrijheidsstrijders begraven. Het is een begraafplaats zo’n drie kilometer vanaf het centrum en wij besluiten te wandelen. Wat eigenlijk heel goed te doen was. Natuurlijk was het wel warm… om 10 uur gaf de temperatuurmeter in de stad al 37 graden aan. Toen we voor de tweede keer langs liepen deed de meter het al niet meer, maar voelde het wel wat warmer aan. Wonder boven wonder trouwens zonder spierpijn na het bergbeklimmen van gisteren! Het kaartlezen ging dit keer ook heel goed. Maar wat een grote verschillen tussen de verschillende wijken. Van sloppenwijken tot prachtige huizen. Uiteindelijk kwamen we aan bij de begraafplaats. Een prachtige, rustige plek. Ook beroemdheden zoals de rumkoning Bacardi lag hier begraven. Ook dichter José Martí heeft hier een plekje gekregen. Ieder half uur vindt er een ceremonie plaats bij zijn graf.

In de hitte gaan we verder richting het centrum. Nu toch maar met de fietstaxi. Het volgende wat we willen bekijken is het rum museum van Bacardi. En wat was het een goed idee om met de fietstaxi te gaan! We zaten nog geen halve minuut in de taxi en het kwam met bakken uit de lucht! We zijn zelfs nog maar even gestopt om te schuilen. Die arme man van de taxi! Trapt z’n benen uit z’n lijf!!
Ahhh, het museum is helaas gesloten! Jammer zeg!
Dan maar een drankje en wat eten op een overdekt terras, want het regent helaas nog steeds. Écht goede regenbuien zijn het! De temperatuurmeter stond nu ineens op 23 graden!! Dat gaat wel heel snel. Het was ineens ook wel erg fris.

Eigenlijk wisten we niet zo goed wat we nog meer wilden zien. Verschillende pleinen, beelden en monumenten hebben we tijdens onze wandeling al gezien. Maar gelukkig is er in elke stad een Infotour. Hier helpen de mensen je uiterst vriendelijk en krijg je een kaart mee met de speciale hoogtepunten. De hoogtepunten van Santiago de Cuba lagen alleen heel veel buiten de stad. Een keer lag aan de ene kant en helemaal aan de andere kant lag een fort. De meneer van Infotour zou wel even een taxi regelen, zodat we naar het fort zouden kunnen. En dat heeft hij gedaan. Maar uiteraard werden we ook hier weer opgelicht hoor. Daar zijn ze hier wel érg gehaaid in. Je moet ook écht goed op blijven letten, zodat je op tijd in kunt grijpen. Uiteindelijk hebben we een goede deal gemaakt met de taxi chauffeur en heeft hij ons naar het fort gebracht, maar ook andere hoogtepunten weer op weg naar het centrum laten zien.
En niet te vergeten… in een mooie oldtimer! Een oranje dit keer.

’s Avonds hebben we wat gegeten in een restaurantje met prachtig uitzicht. Niet dat we hier veel van zagen, want het is wel erg donker. Een prachtig heldere sterrenhemel en een Cubaan die Nederlands spreekt. Haha, dat is wel erg leuk. Daarna hebben we nog lekker wat gedronken in casa de la Trova. Hier schijnt het écht feest te zijn. We stapten een zaaltje in vol tafels en stoelen, maar daartussen werd vrolijk gedanst op de live muziek.

Voor ons is Santiago de Cuba  erg meegevallen. Een prachtige stad en de mensen hier zijn net zo vriendelijk als in andere steden. Ook wordt er net zoveel geroepen en gesist, maar hoe ernstig het ook klinkt… blik op oneindig, vriendelijk gedag zeggen en gewoon doorlopen. Dan ben je er het snelste weer vanaf.

Oei!!! Stond ik onderweg naar huis toch nog bijna op een kakkerlak! Dat was even schrikken, zo’n beest wat ineens weg schiet!!