dag 36 en 37: de reis gaat verder...

Oeps, een reisverslag van twee dagen samen! Dat heb ik nog niet eerder gedaan. Maar, donderdag en vrijdag ging mijn reis verder. Eigenlijk twee complete reisdagen. Nou ja, niet helemaal. Maar donderdag zou ik vertrekken naar het vliegveld in Holguin, om van daar terug te vliegen naar Havana.

De transfer was netjes op tijd en het Holguin Airport is een schattig klein vliegveld, waar je nog net aan iets te drinken kunt kopen. Je hebt meer keuze uit flessen rum dan uit frisdrank, maar ze hebben in ieder geval iets. Er waren ook vier bagagebanden, waarvan twee er gebruikt werden voor de vlucht naar Havana. Op tijd inchecken en ik was er écht van overtuigd dat ik de smaak te pakken had met het legen van m'n koffer. Ik heb zelfs nog niet eens gewinkeld, want dat zou ik vanmiddag gaan doen als ik weer terug was in Havana. Dus, de koffer vol enthousiasme op de band: 22,85 kg. Dat betekent 5 gram minder dan vanaf Curacao. Dat kan niet! Niks aan te doen en ik ben in elk geval blij dat ik zonder toestanden m'n koffer kwijt ben.

Na een goede vlucht in een prima vliegtuig heb ik nog leuk een middagje in Havana kunnen besteden. Alles ging namelijk heel voorspoedig. Nog even lekker gegeten in mijn favoriete restaurantje hier en daarna lekker in de casa mijn koffer nóg leger proberen te maken. In elk geval de voorbereidingen treffen voor Suriname.
Want die reis stond op vrijdag gepland. De transfer was super goed op tijd en binnen no time was ik bij de vertrekhal aangekomen. Havana heeft een iets groter vliegveld dus er zijn verschillende vertrekhallen. Hmm, op de borden staat wel een vlucht gepland om 14.15. Maar die gaat naar Miami. Die kant moet ik net niet op! Hebben ze me bij de verkeerde vertrekhal afgezet. Het is natuurlijk geen Schiphol en alles staat hier ook heel vaag aangegeven. Dus, nieuwe taxi geregeld en naar de goede vertrekhal, die is namelijk twee kilometer verderop.
Oké, nieuwe hal en nieuwe vluchten. Dit keer een vlucht naar Curacao. Maar niet om 14.15, nee deze staat op 13.15 uur. Hmm, ook een ander vluchtnummer. Maar de incheckbalie is wonder boven wonder nog open en dus kan ik in de volgende rij. Echt op m'n gemak was ik nog niet, want het klopte natuurlijk van geen kant. En ja, dan is internet toch wel héél handig. Niemand van Insel Air te bekennen natuurlijk en in een rij vol Spaans sprekende mensen sta je dan niet écht rustig. Na even gewacht te hebben kwamen er weer Nederlands sprekende mensen achter mij staan en zij gaan ook naar Curacao. Maar inderdaad, ook zij wisten niet dat 'ie vervroegd was.
Het inchecken ging dan wel weer heel makkelijk. Alleen kennen ze Paramaribo nog niet in het systeem. Dus op Curacao zou ik eerst mijn koffer op moeten halen, opnieuw in moeten checken en dan mijn koffer door labelen naar Paramaribo. Dat zien we later wel weer.
Ik ben natuurlijk niet de eerste die door vliegt naar een ander land, dus op Curacao waren ze hier goed op voorbereid. Na wat zoekwerk hadden ze m'n koffer gevonden (inmiddels 22,4 kg, hoe? geen idee!) en kon ik heerlijk weer even op internet. Dan is het toch wel heel fijn om weer even in contact te zijn met de rest van de wereld!
Om 20.30 uur de laatste vlucht en zo in één keer door naar Paramaribo. Alle Insel Air vluchten die ik tot nu toe gehad heb, waren niet vol geboekt. Dus ik had heerlijk alle ruimte om mij heen!

De douane door, koffer halen en de transfer opzoeken. Die had een mooie grote bestelbus meegenomen. Een grote wagen voor een grote koffer. Daar kon hij wel om lachen. Klaar om in te stappen en weg te rijden. Oh, het stuur zit hier alleen aan de andere kant. Dus toch maar even omlopen naar de andere kant hihi. Het was een geruststelling voor de chauffeur dat ik hier geen auto gehuurd heb, haha en daar ben ik eigenlijk ook wel heel blij om. Dat rijden aan de andere kant van de weg is écht wel heel erg omschakelen. In ieder geval was het heerlijk om even Nederlands te kunnen kletsen en om 02.00 uur kwamen we aan bij het appartement. Oei, het is wel erg donker. De chauffeur vroeg zich al af of ze wisten dat ik zou komen. Haha, ja! De bewaker lag denk ik te slapen, althans daar leek het op. Half slaperig kreeg ik de sleutel en ook hier zag ik weer een mega trap naar de eerste verdieping, daar is mijn kamer. Uhhhm, is het de bedoeling dat ik met de trap ga? O nee, er is toch een lift. Mooi! Nu de kamer nog zoeken. Kamer nummer 15, 14, 31... waar is nummer 10 dan? Ah, de cijfers van 31 moesten natuurlijk omgedraaid worden naar 13.. de kamer gevonden en snel slapen! Want de brief met de meet en greet tijd voor morgen ligt al klaar. Om 09.30 uur mag ik mij melden in de stad. Dat wordt de uitdaging weer voor morgen...In elk geval heb ik veel zin in dit nieuwe avontuur in een nieuw land!